Η Βαβυλωνία ή η κατά τόπους διαφθορά   By: Dimitrios K. Vizantios (1790-1853)

Σημείωση: Οι αριθμοί σε αγκύλες {} αφορούν στις υποσημειώσεις των σελίδων που έχουν μεταφερθεί στο τέλος του βιβλίου. Το τονικό σύστημα έχει αλλάξει από πολυτονικό σε μονοτονικό. Μερικές διορθώσεις έχουν συμεριληφθεί σε [], ενώ μερικές λέξεις με πλάγιους χαρακτήρες σε .

Η ΒΑΒΥΛΩΝΙΑ. Ή Η ΚΑΤΑ ΤΟΠΟΥΣ ΔΙΑΦΘΟΡΑ ΤΗΣ ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ ΓΛΩΣΣΗΣ.

ΚΩΜΩΔΙΑ Εις πέντε πράξεις.

Συγγραφείσα ΥΠΟ Δ. Κ. ΒΥΖΑΝΤΙΟΥ. Έκδοσις ενδεκάτη.

ΕΝ ΑΘΗΝΑΙΣ

ΤΟΥ ΤΥΠΟΓΡΑΦΕΙΟΥ Π. Β. ΜΩΡΑΪΤΙΝΗ (Οδός Πραξιτέλους Αριθμός.)

1 8 7 6.

Η ΒΑΒΥΛΩΝΙΑ. Ή Η ΚΑΤΑ ΤΟΠΟΥΣ ΔΙΑΦΘΟΡΑ ΤΗΣ ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ ΓΛΩΣΣΗΣ.

ΚΩΜΩΔΙΑ Εις πέντε πράξεις.

Συγγραφείσα ΥΠΟ Δ. Κ. ΒΥΖΑΝΤΙΟΥ.

Έκδοσις ενδεκάτη.

ΕΝ ΑΘΗΝΑΙΣ ΕΚ ΤΟΥ ΤΥΠΟΓΡΑΦΕΙΟΥ Π. Β. ΜΩΡΑΪΤΙΝΗ (Οδός Πραξιτέλους Αριθμός.)

1 8 7 6.

ΤΑ ΠΡΟΣΩΠΑ ΤΟΥ ΔΡΑΜΑΤΟΣ.

Ανατολίτης. Πελοποννήσιος. Χίος. Κρης. Κύπριος. Αλβανός. Λογιώτατος. Ξενοδόχος. Χίος. Αστυνόμος Επτανήσιος. Γραμματεύς της Αστυνομίας. Στρατιώται της Αστυνομίας. Κανέλλα, ερωμένη του Κρητός. Γαρούφω, γραία τροφός της Καννέλας. Ιατρός αμαθής.

Η Σκηνή παρίσταται εις Ναύπλιον.

ΠΡΑΞΙΣ Α'.

ΣΚΗΝΗ Α'.

(Ξενοδοχείον όπου εισέρχονται εν τη Σκηνή)

Ανατολίτης και ο Ξενοδόχος.

ΑΝΑΤ. (καθ' εαυτόν). Λοκάντα, λοκάντα λεάνε, άκουγα, άμα τι πράγμα είναι ντεν ήξευρα.... πρώτη βολά γλέπω — εντώ πέρα ούλο αλά φράγκα είναι ψιλολογιά κομμένα — υ σουφράδες, τζανάκια, τζομπλέκια, ποτήρια! ούλα σειρά είναι δουζδιζμένα {1} — άμμα φαγιά, τίποτα — τσιμπούκια όχι — καφφέ μαφφέ, όχι — γιατάκι τίποτε — μαξιλάρια φιλάν φαλάν, ντεν έχει — αμέ σα μετύση κανένας πού τα ιξαπλωτεί για; — άιδε μπακαλούμ {2}. — τώρα πγια μπήκα που μπήκα — αρτίκ ντροπής είναι να γυρίσω πίσου — γένηκε το γένηκε — κανένα ντε γλέπω — πιόνα να φωνάξω για; (φωνάζει) έι — Λοκάντατζγι — ε Λοκάντατζη — έι ύστερα; δεν ακούγει — ν' άμπη και κανένας να ικλέψη ούλα αυτά, κανένας δεν γλέπει — (φωνάζει) έι Λοκάντατζη — λαιμός μου ιξεσκίστηκε άνταμ! {3}.

ΞΕΝ. Καλέ σεις! ποιος μιλά μέσα; εν ακούτενε; ίντα θέτενε να σας χαρώ;

ΑΝΑΤ. Άνταμ! τρεις ώραις είναι φωνάζω, φωνάζω, κανένας ντεν ακούγει....

ΞΕΝ. Κι' ίντα θέτενε;