Beknopte handleiding voor eigenaars van kleine tuinen   By: Henrick Witte

DOOR

H. WITTE, Hortulanus van 's Rijks Akademietuin te Leiden.

[Decoratieve illustratie]

UTRECHT. J. G. BROESE, 1891.

Snelpersdruk van H. C. A. THIEME, Nijmegen.

INHOUD.

Blz.

I. Hoe men een kleinen tuin maakt. Inleiding 1 De grond 3 Grondbewerking 7 De aanleg 11

II. Hoe men een kleinen tuin beplant 21 Het gras 21 Boomen en heesters 27 Opgaande boomen met afvallend blad 28 Vruchtboomen 34 Heesters 39 Groenblijvende boomen en heesters 44

III. Bloemgewassen 54 Overblijvende of vaste planten 55 Eénjarige of zaadplanten 64 Planten voor bloemperken 70 Gekleurdbladerige planten 86

IV. Het onderhoud van den tuin 93

V. De tuin als speelplaats voor kinderen 105

VERBETERING.

Op bladz. 17, 4 {e} regel v. o. staat 3 M.; dit moet zijn M.

I.

HOE MEN EEN KLEINEN TUIN MAAKT.

Inleiding.

Wanneer een tuinarchitect dit onder de oogen krijgt, zal hij het hierboven geplaatste opschrift wraken. Het woord »maken" is zeker te triviaal naar zijn zin, en geheel ongelijk heeft hij dan niet. »Aanleggen" is het gebruikelijke woord, maar toch spreek ik hier liever van een tuin maken, om goed te doen uitkomen wat met dit boekje eigenlijk mijne bedoeling is. Een tuin aanleggen doet een zaakkundige, hetzij hij zich architect of eenvoudig aanlegger noemt; een tuintje maken doet hij, die vreemd aan het tuinbouwvak is, die een lapje grond achter of bij zijn huis heeft, en alles wat daarin te doen valt zooveel mogelijk zelf bereddert, slechts nu en dan, in het najaar b. v. en in het voorjaar, mogelijk nog eens in den zomer, de hulp van een gewoon tuinman inroept.

Nu mogen sommigen die onderscheiding tusschen een tuintje maken en een tuin aanleggen gezocht noemen, ontkennen zal men niet, dat ik reeds daardoor doe blijken over welk soort van tuinen ik hier wil spreken, terwijl tevens het doel dat ik met dit boekje heb er duidelijk door wordt. Ik hecht er toch zeer aan dat men zich hierin niet vergist, wijl ik mij voorstel den inhoud geheel en al daarnaar in te richten, en men dus, het van een ander standpunt beschouwende, met die inrichting geen vrede zou kunnen hebben, haar terecht als al te oppervlakkig veroordeelende.

Ik wensch thans het woord te richten niet tot min of meer deskundigen, zelfs niet tot hen, die zich op de tuinaanlegkunst willen gaan toeleggen; dezen zullen beter doen een elementair boek over tuinarchitectuur ter hand te nemen; maar ik spreek tot iederen in dit vak volkomen onkundige, veronderstel daarbij niet de minste voorkennis, of het moest zijn die van eenige zeer algemeen bekende boomen of planten; ik wil hier antwoord geven op verschillende vragen, mij tallooze malen door stadbewoners uit den deftigen en minder deftigen stand gedaan, en wel zoo, dat, naar ik mij vlei, iedereen het zal kunnen begrijpen, en den raad, dien ik hem geef zal kunnen volgen.