Cesar Cascabel, Deel 2 Over het IJs en door de Steppe   By: Jules Verne (1828-1905)

JULES VERNE

CESAR CASCABEL

OVER HET IJS EN DOOR DE STEPPE

AMSTERDAM UITGEVERS MAATSCHAPPY "ELSEVIER"

INHOUD.

I. In de Behringstraat II. Tusschen twee stroomen III. Drijvende IV. Van den 16den tot den 2den december V. De Liakhoff eilanden VI. De overwintering VII. Een slimme streek van Cascabel VIII. Het land der Jakoeten IX. Tot aan de Obi rivier X. Van de Obi naar het Oeral gebergte XI. Het Oeral gebergte XII. Einde van de reis, maar niet van de geschiedenis XIII. Een lange dag XIV. Een slot dat door iedereen wordt toegejuicht XV. Besluit

OVER HET IJS EN DOOR DE STEPPE.

I.

IN DE BEHRINGSTRAAT.

De Behringstraat, door welke de Behringzee verbonden wordt met de Noordelijke IJszee, is een zeearm van betrekkelijk geringe breedte. Zij ligt in dezelfde richting en op gelijke wijze als het Nauw van Calais gelegen is tusschen het Engelsche Kanaal en de Noordzee, maar is driemaal zoo breed. Van kaap Gris Nez op de fransche kust tot aan Zuid Voorland op de engelsche is een afstand van niet meer dan zes of zeven mijlen. Numana in Siberië ligt ongeveer twintig mijlen van Port Clarence in Alaska.

De Schoone Zwerfster , na hare laatste halte op de amerikaansche kust verlaten te hebben, zette thans koers naar Numana; het naastbijgelegene punt van het aziatische strand.

Zonder eenigen twijfel zou het voor Cascabel voordeeliger geweest zijn, indien hij de Behringzee in schuinsche richting had kunnen oversteken. Hij had zich dan niet op zulk eene hooge breedte behoeven te begeven en ware een heel eind beneden den poolcirkel gebleven. Zijn koers zou dan ten naasten bij zuidwest geweest zijn, met het eiland Sint Laurens tot eindpunt. Dit is een tamelijk groot eiland, bewoond door verschillende Eskimo stammen, die even vreedzaam en vriendelijk zijn als de inboorlingen van Port Clarence. Haren tocht vervolgens voortzettende, zou de karavaan de golf van Anadyr voorbij getrokken en aan kaap Navarino beland zijn, om van daar den rit door de uitgestrekte vlakten van zuidelijk Siberië te ondernemen. Maar dit zou eene veel langere reis over zee, of om juister te spreken over het ijsveld geweest zijn en daaraan konden groote gevaren en moeilijkheden verbonden zijn. Het is dus duidelijk dat zij de voorkeur moesten geven aan de richting welke hen het spoedigst weder op het vasteland bracht. Daarom werd er geene verandering meer gebracht in hun oorspronkelijk reisplan, hetgeen hierin bestond dat zij rechtstreeks op Numana aanhielden, met het voornemen om op het eiland Diomedes eenigen tijd rust te nemen. Dit eilandje, of liever dit rotsblok, ligt midden in de Behringstraat en is als het ware daar neergelegd om als rustpunt te dienen.

Hadden zij een vaartuig tot hunne beschikking gehad waarop zij den reiswagen met toebehooren hadden kunnen zetten, dan zou Sergius hun wel eene andere richting aan de hand gedaan hebben. Uitgaande van Port Clarence had hij den steven zuidwaarts gewend naar het Behring eiland, eene geliefkoosde verblijfplaats voor robben en andere zeedieren. Van daar zou hij naar eene der havens op de kust van Kamschatka, misschien wel naar Petropavlovsk, de hoofdstad dier provincie, overgestoken zijn. Maar een vaartuig bezaten zij niet, en de kortste weg, die hen het spoedigst op den aziatischen wal zou doen aanlanden, was en bleef dus de beste.