Books Should Be Free Loyal Books Free Public Domain Audiobooks & eBook Downloads |
|
Heraldiek By: Jan Godefroy |
---|
![]()
HERALDIEK DOOR J. GODEFROY. MET 382 ILLUSTRATIES. [Illustratie] UITGEGEVEN TE AMSTERDAM DOOR
N.V. WED. J. AHREND & ZOON
[Illustratie: Graaf van Henneberg en zijn vrouw. Bronzen grafplaat in de kerk van Römhild, Duitsche Vroeg Renaissance.]
[Decoratieve illustratie]
DE KLEUREN I.
De heraldiek staat met de ornamentiek in nauw verband. Vele decorateurs,
teekenaars, ornamentisten en calligrafen hebben dan ook meer dan eens
in hun leven met wapenschilden en wat daarmee in verband staat, te
doen gehad, zoodat een boekje over die hoofdstukken uit de wapenkunde,
die voor bovengenoemde categorie personen van belang zijn, in deze
bibliotheek niet achterwege mag blijven. De heraldische kleuren worden ook emails of tinkturen genoemd, en zijn
te onderscheiden in: A. metalen, B. kleuren en C. pelswerk. Oorspronkelijk waren er 6 tinkturen, n.l. 2 metalen: goud en zilver en
4 kleuren: rood, blauw, zwart en groen. Naderhand zijn hieraan nog eenige kleuren toegevoegd, n.l. natuur of
vleeschkleur, purper, aschgrauw, ijzerkleur, bruin en oranje. Goud en zilver worden om praktische redenen dikwijls vervangen door
geel en wit. Een goede heraldische gele kleur is chromaat. [Illustratie: 1 2 3 4 5 6 7 8 9] Rood = keel; vermiljoen is de aangewezen kleur. Blauw = azuur; kobalt blauw of ultramarijn. Zwart = sabel; lampe of ivoorzwart. Groen = sinopel; emerald of Parijsch groen. Soms werden voor mensch of dierfiguren en voorwerpen natuurlijke
kleuren gebruikt, b.v. voor gelaat en handen vleeschkleur. Purper, roodpaars werd nooit, behalve in Spanje, als kleur voorkomend op
het schild benut. Aschgrauw, ijzerkleur en bruin zijn vooral in lateren tijd in
Duitschland toegepast. De natuurkleuren kwamen in de vroegere middeleeuwen niet voor; ze
werden vervangen door benaderende kleuren, wat heraldisch beter is. Zoo
werd een leeuw goud of rood, een adelaar zwart of rood, een visch zilver
of azuur. Vooral aschgrauw, ijzerkleur en bruin maken het wapenteeken
onduidelijk, en het is daarom goed, deze later toegevoegde kleuren te
vermijden. Ook wat oranje betreft moet worden zorg gedragen, dat ze nòch
geel, nòch op rood gaat gelijken, maar goed oranje blijft. [Illustratie: 10 11 12 13 14 15 16 17 18] Sterk sprekende kleuren, die reeds op grooten afstand zijn te
onderscheiden, dus primaire en ongemengd, zijn hoofdvoorwaarde voor een
goed heraldisch teeken. Zoo waren ook de zeer oude wapens gekleurd,
niet, omdat men geen andere kleuren kende, maar omdat krachtige
tegenstellingen, alleen door toepassing van primaire kleuren, een
vereischte waren. [Illustratie: 19 20 21 22 23 24 25 26 27] Dat het hierdoor kon voorkomen, dat een adelaar blauw, een leeuw
groen werd voorgesteld, is ook volkomen te rechtvaardigen; dit vond
meestentijds zijn oorzaak in 't feit, dat de verschillende takken van
eenzelfde familie moesten worden onderscheiden. In zoo'n geval werd niet
de figuur, b.v. de leeuw door een andere vervangen, doch eenvoudig door
een andere kleur gewijzigd; en duidelijkheidshalve was men aangewezen op
een sprekende heraldische kleur. Als hoofdregel geldt verder, dat geen metaal op metaal, en geen
kleur op kleur mogen worden gebruikt. Toch, waar somtijds bij zeer
samengestelde wapenteekens afwijking noodzakelijk was, is deze afwijking
niet altijd onheraldisch, maar niettemin ongewenscht, als ze eenigszins
kan worden gemeden. Zoo mag dus geen roode roos op een blauw veld worden aangebracht,
evenmin als een gouden leeuw op een zilveren veld. Purper en vleeschkleur zijn onzijdig, zoodat dus b.v. wel een kop in
vleeschkleur op een blauw veld mag worden aangebracht... Continue reading book >>
|
eBook Downloads | |
---|---|
ePUB eBook • iBooks for iPhone and iPad • Nook • Sony Reader |
Kindle eBook • Mobi file format for Kindle |
Read eBook • Load eBook in browser |
Text File eBook • Computers • Windows • Mac |
Review this book |
---|