Books Should Be Free Loyal Books Free Public Domain Audiobooks & eBook Downloads |
|
Myne eerste vlerken By: Eugeen Edward Stroobant (1819-1889) |
---|
![]()
MYNE EERSTE VLERKEN. DOOR Eug. Ed. Stroobant.
U allen, myne vrienden, zy dit myn eerste werkje opgedragen. Door
het lot van u verwyderd, wil ik u hetzelve tot eene gedachtenis
laten. Gy alléén, die weet hoe weinige ledige oogenblikken myne
noodzakelyke en ernstige bezigheden my overlaten, gy alléén zult
het geringe aenbelang myner eerste voortbrengselen verschoonen. Eenige der in dit bundeltje vervatte stukjes zyn niet van eigene
vinding, maar slechts door my in het nederduitsch overgebragt;
zulkdanige zyn: Mozes op den Nyl , naer VICTOR HUGO;
Winterlyden , naar TURQUÉTY; Vaerwel eens jongen dichters aen 't
leven , naer GILBERT; De jongeling en de grysaerd , naer FLORIAN;
De bedelaer , naer AD. MATHIEU; De tempel , naer DE LAMARTINE;
De dronkaerd en de doktor , naer het hoogduitsch. Moge deze gedachtenis u aengenaem zyn; dan is myn wensch vervuld.
Dat de kritiek hare scherpe nagelen vry op myn werkje indien zy
het de moeite waerd acht sla,... dat zy het gansch vernietige!
Voor u, myne vrienden, zal het, hoop ik, toch altyd eene waerde,
die, welke men hecht aen de gedachtenis eens afwezigen vriends
blyven behouden. Vaertwel. Turnhout, October 1842.
HERINNERINGEN. Herinren we ons die stonden.
C. LEDEGANCK.
AEN 'T VADERLYKE DAK. 'k Heb u vaerwel gezegd, ô rust, ô zoet vreê
In 't ouderlyke huis zoo ruim en mild genoten,
En u, ô vadren dak, gy stille en veilge reê,
Waer myne jeugd te snel, helaes, is heengevloten! Welligt voor altyd, ja, heb ik u, lieve grond,
Waer ik myn eersten stap, als kind, heb durven wagen,
Waer ik, als jongeling, zoo vele blydschap vond,
Verlaten, om het pad der wereld in te slagen. Nu vind ik my alléén, nu ben ik gansch ontscheurd
Aen al wat my op aerd het duerbaerst kon bevallen;
Helaes! ik moest dan ook, onzalige, op myn beurt
Myn heil, myn ruste zien door 't bittre lot vergallen! Zoo wordt, als 't laetste vruchtje in 't najaer is geplukt,
De zwaluwe ook ontscheurd der plaets, waer ze onlangs zweefde
Door 't ruim, voor de eerste mael; zoo wordt zy ook ontrukt
Der vensternis, waerin het moedernestje kleefde... AEN MYNE OUDERS. Vindt m'ooit een tweede vaderhart,
Een hart, dat uwe vreugde en smart
Of wat uw ziel mogt voeden,
Als 't zyne kan bevroeden? Wordt eener moeder liefgekoos
Dat in uw ziel troost moedeloos
De vreugd kan doen herleven,
Nog ergens u gegeven?... Neen, Ouders, neen; niets kan uw hart
Uw liefde, uw zorg, die pynen tart,
Uw heilwensch en verlangen
Ooit voor uw zoon vervangen! Neen; altyd blyft zyn liefde u trouw,
En hoe hem 't lot verwyderd hoû,
Zal 't uwer min herdenken
Hem troost en hope schenken! AEN MYNE ZUSTERS. Neen, in 't midden van u allen,
Zusters, zit ik niet meer neêr;
Andren moog dit heil bevallen,
My, helaes! niet meer. Ja, de plaets waer ik voor dezen
Tusschen u gezeten was,
Waer zoo blyde stonden rezen
Ongemerkt en ras, Moet thans ledig, open blyven,
Sedert dat ik u verliet;
Eenzaem, ik myne uren dryven...
Maer... het lot gebiedt!... Niets toch kan de liefde dooven
Die ik, Zusters, tot u draeg;
Niets kan ze u, in 't afzyn, rooven,
Ze is myn troost nog staêg! AEN MYNEN BROEDER. Uw zetel ook, ô Broêr, is weggeschoven
Sints lang van d'ouderlyken haerd;
Niets echter ga voor ons die plaets te boven,
Ons blyv' zy steeds oneindig waerd. Geheugt 't u nog, hoe we aen dien haerd gezeten,
Des avonds, in een kalme rust,
Te zamen onze stonden zalig sleten,
Het scheidens uer nog onbewust? 't Geheugt u, ja... vergeet men ooit de dagen
Van vrede, heil en zoete droomery,
Die men vergeefs een tweede mael zou vragen,
Die met de jongheid zyn voorby?... Hoe zoet, ô Broêr, blyft my gestaêg 't herdenken
Van den voor ons vervloden tyd,
Hoe pynend ook, zal dit gedacht my schenken
Een balsem in mismoedigheid. AEN MYNEN BOEZEMVRIEND. U, myn Vriend, myn trouw gezel,
U, den besten aller vrinden,
Die ik mogt op aerde vinden,
Ja, u ook zeide ik vaerwel! Is er van ons kindschheid af
Wel een dag voorby gevaren,
Dat wy by elkaer niet waren,
Die ons zyne vreugd niet gaf? Kon er iets geheims wel zyn
In myn hart voor u verzwegen,
En datgene in 't uw gelegen,
Zeg, was dit ook niet het myn? Nooit, nooit, vind ik zulk nog één;
Ook waer 'k wenden mogt myn schreden,
U blyf ik, als door 't voorleden,... Continue reading book >>
|
eBook Downloads | |
---|---|
ePUB eBook • iBooks for iPhone and iPad • Nook • Sony Reader |
Kindle eBook • Mobi file format for Kindle |
Read eBook • Load eBook in browser |
Text File eBook • Computers • Windows • Mac |
Review this book |
---|