Van Toledo naar Granada, deel 2 De Aarde en haar Volken, 1907   By: Jane Dieulafoy (1851-1916)

Van Toledo naar Granada, deel 2 De Aarde en haar Volken, 1907 by Jane Dieulafoy is a captivating and informative travelogue that transports readers back in time to early 20th-century Spain. Dieulafoy's vivid descriptions of the landscapes, architecture, and people she encountered on her journey from Toledo to Granada are rich in detail and paint a vivid picture of the country's beauty and history.

Dieulafoy's writing is engaging and evocative, allowing readers to feel as though they are right there with her as she explores the streets of historic cities, visits ancient monuments, and interacts with locals. Her passion for travel and exploration is evident in every page, making this book a delightful read for anyone interested in Spanish history and culture.

One of the most striking aspects of Van Toledo naar Granada is Dieulafoy's keen eye for detail and her ability to bring the places she visits to life through her writing. Whether she is describing the intricate carvings on a cathedral door or the bustling markets of a small Spanish town, her prose is lyrical and enchanting, drawing readers into the heart of the country.

Overall, Van Toledo naar Granada, deel 2 De Aarde en haar Volken, 1907 by Jane Dieulafoy is a captivating and beautifully written travelogue that offers a fascinating glimpse into a bygone era. Dieulafoy's passion for travel and her talent for storytelling make this book a must-read for anyone with an interest in Spain and its rich cultural heritage.

First Page:

Wanneer men zich van Toledo naar Granada begeeft, zou men bijna geneigd zijn, te gelooven dat men in een andere luchtstreek was verplaatst. Men betreurt de koele nachten van Castilië, wanneer de verschroeiende solano, als een ademtocht uit de afrikaansche woestijn, over het land strijkt. En even verschillend als de beide provinciën, zijn de beide hoofdsteden ervan. Terwijl de oude gothische stad, als een verlaten arendsnest, troont op de rotsen, tegenover de hooge klippen welke de Taag bespoelt, en vol hoogmoed haar vervallen torens, de bouwvallen harer paleizen en hooge sombere kloostermuren doet verrijzen, breidt zich de stad van Abd el Rhaman uit langs de oevers van den Guadalquivir, die in grillige bochten door een vruchtbare vlakte stroomt. En wanneer men die menigte lage, kleine witte huisjes ziet, bijna banaal in hun nieuwheid, met de frissche kleuren van hun bloemrijke patios en de geraniums en anjelieren, die bloeien achter de kleine vensters, kan men het slechts als een dichterlijke vrijheid beschouwen, als Victor Hugo spreekt van "Cordove aux maisons vieilles". Trouwens bij nadere beschouwing blijkt ook Cordova nog niet geheel gemoderniseerd te zijn. Overal vertoonen zich sporen van het verleden; romeinsche beelden op de hoeken der straten, latijnsche opschriften, gebeiteld in steenen, die voor moderne bouwwerken gebruikt zijn, samengestelde moorsche boogvormen, en oude wapenschilden boven de poorten van sommige gebouwen, waarvan de kleuren elk voorjaar nieuw worden opgeschilderd... Continue reading book >>