Hedwig Marga de Fontayne (1856) is een naïeve, labiele vrouw die haar leven lang balanceert tussen waanzin en rede, liefde en lust, verstand en gevoel, religie en goddeloosheid. Het lukt haar niet om die balans te vinden.

Hedwig is rijk en geniet van weelde, aanzien en luxe, maar leert voor haar leven ten einde is ook de zwartste kanten van het bestaan kennen met verslaving, prostitutie en armoede.

Hedwig is gefascineerd door de dood en de titel is afgeleid van een psalmtekst die in het boek geciteerd wordt: Maar doodgaan scheen haar altijd nog veel beter, nog begeerlijker. Dat zou rust zijn, als die beloofd wordt aan de getrouwen in de psalm, dat zou zachtjes gevoerd worden langs stille wateren langs grote koele meren, dat zou troost zijn, zoals een moeder troost.