Jerusha Abbott heeft een sobere jeugd gehad in een 'vondelingengesticht'. Als ze 18 jaar is, mag ze op kosten van één van de regenten van het gesticht naar de universiteit, op voorwaarde dat ze hem elke maand een brief schrijft. Hij wil anoniem blijven, en het enige wat ze van hem gezien heeft is een vervormde schaduw van een man met lange armen en benen, dus noemt ze hem 'Vadertje Langbeen'. Haar levendige brieven, vol belevenissen op de universiteit, met haar vrienden, en op vakantie, volgen haar ontwikkeling tijdens haar studie. Zal ze 'Vadertje Langbeen' ooit ontmoeten?

Geschreven door Jean Webster in 1912; de vertaler van deze editie is onbekend. Jean Webster maakte zelf de tekeningen in de brieven.